AUTONOMIA DOMU KULTURY

Jakkolwiek samodzielność domu kultury podporządkowanego gminie wydaje się większa /jest jednostką organizacyjną gospodarczo i prawnie wyodrębnioną/, to jednak dodatkowym czynnikiem ograniczającym jest jej resortowe przyporządkowanie. W chwili urzeczywistnienia własności komunalnej i usamodzielnienia gmin pojawi się możliwość w pełni lokalnego rozwiązywania wszelkich problemów organizacji i funkcjonowania domów kultury. Jego suwerenem stanie się gmina, jej rada narodowa* Czy będzie to droga prowadząca do autonomii domu kultury?Wszakże autonomia domu kultury, chociaż ma znaczenie dla zakresu możliwej samorządności, automatycznie jej nie rodzi. Nie ma bowiem prostej zależności przyczynowej między autonomią a samorządnością’’. Autonomia dotyczy bowiem zakresu samodzielności jednostki organizacyjnej, a samorządność jest rozwiązaniem ustrojowym stosunków panujących w tej jednostce i systemu kierowania nią.Rozwiązania systemu kierowania domem kultury mogą pojsć w trzech kierunkach:a/ stworzenia kolektywnego zwierzchnictwa nad domem kultury,złożonego z rady grupującej przedstawicieli wszystkich sił społecznych reprezentowanych w gminnej radzie narodowej; rada ta „była by wówczas organem samorządu terytorialnego, powołanym do sterowania domem kulturyjb/ wyłonienia w drodze demokratycznych wyborów spośród uczestników domu kultury rady czy kolektywnego zarządu domu kultury i przekazanie tej radzie uprawnień sterowania całą działalnością;c/ powierzenie samodzielnego kierownictwa określonemu pracownikowi, przy jedynie doradczym udziale jakiejś rady społecznej.